Verslag Werkbezoek 26 januari -7 februari 2025
Zondag 26 januari vertrekken wij (Elsbeth en Tanja) naar Colombo. De vlucht verloopt prima. Zuster Amatha staat ons op te wachten, wat een fijn weerzien. Ze vertelt dat het de afgelopen tijd veel geregend heeft en dat het vandaag voor het eerst weer droog is. Ze is met hun eigen busje gekomen, en de chauffeur is dezelfde als vorig jaar. Na een half uurtje rijden, komen we aan in Kelaniya. Zuster Rafaëla en Zuster Anne en 3 kinderen staan ons op te wachten. Van de kinderen krijgen we bloemen. De andere kinderen zitten op school. Het is een heerlijk weerzien. Na een theetje zijn we snel in ons bed gedoken, om een paar uur te slapen.. |
|
|
De tehuizen:
We worden in alle tehuizen heel hartelijk ontvangen. Eerst zijn de meisjes nog wat verlegen, en staan ze ons aan te staren. Maar het ijs is snel gebroken, als we met gebaren naar hun namen vragen, en we ze proberen na te zeggen. Dan moeten ze erg lachen. Voor ons zijn het erg moeilijke namen om uit te spreken. Met gebaren vragen we ook hoe oud ze zijn. Ze vragen al snel of we liedjes willen zingen, dat weten ze nog van vorig jaar. Het leukste is om liedjes te zingen met gebaren die ze dan mee gaan doen. Zij zingen ook liedjes voor ons. Heel gezellig. We hebben domino, memory en mens-erger-je-niet meegenomen, en kleurboekjes met mandala’s en kleurpotloodjes. Ze vinden het heerlijk om samen spelletjes te doen, te zingen en te dansen. Wij genieten er ook van. Het is fijn om te zien dat de kinderen lekker in de tuin spelen, ze rennen, en spelen op de schommels, glijbaan en de wip. Heerlijk om te zien dat ze zo vrolijk en blij zijn. Als we gaan eten, halen de kinderen zelf hun opgeschept bordje in de keuken en lopen naar hun plekje. Ze ruimen ook samen alles op en wassen de spullen af. Wij helpen met o.a. de was ophangen, opruimen, planten water geven en de kinderen op bed leggen. Bij de oudste meiden helpen we mee met hun naaiopdracht door de draadjes af te knippen. Gezellig, hoor! Met een leuk muziekje op de achtergrond. We helpen ook nog met kokos raspen, maar dat is best een zwaar werkje. We inspecteren de tehuizen en bekijken en vragen wat er aan onderhoud nodig is. Zuster Amatha laat begrotingen maken van de nodige werkzaamheden. Deze mailt ze naar ons en dan bespreken we in het bestuur of we ze kunnen bekostigen, en ook welke werkzaamheden het eerst moeten gebeuren. Het is belangrijk dat de tehuizen goed worden onderhouden en dat ze veilig zijn. We vragen ook of er andere benodigdheden zijn. Zuster Amatha geeft aan dat ze 2 laptops nodig hebben voor de oudere meisjes in Kelaniya. |
|
|
Verjaardag
We maken de verjaardag van een tweeling mee, die 8 jaar worden. Ze hebben ballonnen opgehangen en een paar slingers. De jarigen krijgen een feesthoedje op en dan zingen we. Daarna mogen ze de chocoladetaart aansnijden. De kinderen hebben mooie tekeningen en kaarten gemaakt voor ze. Ze krijgen ook een cadeautje: een flesje met een lekker geurtje. Ze staan helemaal te stralen. Zo lief. Na een half uur is het feestje voorbij. Wat een contrast met de verjaardagen van onze kinderen en kleinkinderen! Maar ze hebben er heel erg van genoten en dat is het belangrijkste. Ze zijn met weinig tevreden en blij. |
|
|
|
Scholen
In Kelaniya gaat een nieuw meisje, voor het eerst naar school. Wij brengen haar, samen met één van de oudste meiden naar school. Met zijn allen in een tuktuk. Ze vindt het spannend.
In Katupotha is er ook een meisje dat voor het eerst naar school gaat en wij mogen mee naar school. We gaan met het nieuw meisje en zuster Giovanna in de tuktuk naar school. We worden hartelijk ontvangen. Eerst worden de papieren van het meisje, in het kantoor van de directeur, in orde gemaakt, en dan kijken we in haar klasje. Daarna lopen we mee met de kinderen naar de weg, waar we achter de muzikanten gaan staan. We worden uitgenodigd om naast de directeur (vrouw) te lopen. De drumband begint te spelen en we lopen naar de school, waar alle kinderen een erehaag vormen voor de nieuwe kinderen en hun ouders. Aangekomen bij de feesthal, krijgen we bloemen aangeboden en mogen we op de voorste rij gaan zitten. We lopen door de hal en de andere meisjes uit het tehuis zwaaien en lachen naar ons. Op het podium staat een tafeltje en stoel met witte kleden erover voor de boeddhistische monnik die de kinderen een toespraak geeft en zegent. Daarna mogen wij meehelpen om de kaarsen in de boeddhistische kandelaar aan te steken. We voelen ons zeer vereerd. Dan volgen er nog een paar toespraken en laten de kinderen allerlei dansjes zien. De nieuwe kinderen krijgen een boekenpakketje en dan brengen we ze naar hun klas, waar de directeur het lintje doorknipt en de klas officieel “geopend” is. Ze krijgen een bordje met een “brok” melkrijst, banaantje en een soort oliebolletje, een traditioneel gerechtje. Wij gaan naar de lerarenkamer en krijgen hele zoete thee met allerlei lekkers. Wat bijzonder om dit mee te mogen maken.
De eerste schooldag gaat hier wel heel anders dan in Kelaniya. Deze week is het op alle scholen sportweek. Het begin van het nieuwe schooljaar. Normaal starten ze begin januari, maar na corona en de crisis lopen ze achter met de examens en kunnen ze pas half februari starten met het nieuwe schooljaar. Het schooljaar loopt van januari tot januari. Ze hopen over 2 jaar alles ingehaald te hebben, zodat het schooljaar weer in januari kan beginnen. |
|
|
|
|
Nieuwe kinderen
Via de kinderbescherming komen er nieuwe kinderen in onze tehuizen. Helaas zijn er nog steeds veel straatkinderen en éénoudergezinnen, die niet meer voor hun kind kunnen zorgen, omdat ze geen werk en geen geld hebben. Of ze zijn verslaafd, omdat ze geen toekomst zien. Triest.
Er is een nieuwe president, maar er is heel veel armoede en dat is niet zomaar opgelost. |
Uitstapjes
We maken met een groepje kinderen en zuster Giovanna een uitstapje naar de dam en het stuwmeer. Het is net een schoolreisje. De kinderen zijn uitgelaten en zingen luidkeels allerlei liedjes. We genieten van de mooie natuur! Op een trapje bij het meer zitten we in de schaduw de limonade te drinken, die de zuster heeft meegenomen, en een stroopwafel te eten. Die hadden wij voor alle kinderen en de zusters meegenomen. Ze vinden ze heerlijk. Na een wandeling te hebben gemaakt langs het meer en de dam, rijden we naar de oude, kleine dam via een zandweggetje, door de prachtige natuur. Hier lopen en klauteren veel aapjes, heel leuk om te zien. Op de terugweg bezoeken we de boeddhistische tempel vlakbij Katupotha. We zijn uitgenodigd om bij de ouders van zuster Giovanna te komen lunchen. Zij wonen in een vissersdorpje. Haar vader is visser. We worden heel hartelijk ontvangen. We genieten van de wandeling naar het strand en de zee. Daar staan veel vervallen vissershuisjes. Hier is veel armoede. De zuster vertelt dat haar moeder weleens op bezoek komt in het tehuis en dat ze dan kookt voor alle kinderen. De kinderen vinden het ook erg leuk als ze komt. Het contact met de ouders van de zusters en de tehuizen is erg goed. Ze geven ook regelmatig vis aan de tehuizen.
In Katupotha hebben een wandeling gemaakt naar het meertje. We lopen onder onze paraplu, want de zon brandt flink. We lopen langs verschillende rijstvelden. Er staat na de heftige regenval van de laatste paar maanden nog veel water op het land. De natuur is erg mooi hier. Veel palmbomen en allerlei mooie bloeiende struiken. De mensen die we tegen komen zijn erg vriendelijk. Bij de huizen liggen plastic kleden, waar rijst op ligt te drogen. Op de terug weg zien we een man die kokosnoten uit de boom aan het “snijden” is. Met een hele lange bamboestok met een krom mes eraan. Iedereen wil wel een praatje met ons maken. Sommige mensen spreken wel een paar woordjes Engels. Maar met gebaren lukt het ook. |
|
|
|
Problemen
Onder de dakpannen kruipen dieren, een soort marters, een zogenaamde loewak. Ze knagen aan de houten balken. Ook ligt er regelmatig stinkende urine op de vloer van deze dieren. Niemand weet hoe je deze dieren kunt weren. Je mag ze namelijk niet doodmaken van de boeddhisten. Ook zijn er veel kleine palmeekhoorns, die eten de jonge vruchtjes van de kokosbomen op, zodat ze geen kokosnoten krijgen. De laatste maanden van het jaar en in januari heeft het ontzettend veel geregend, waardoor veel oogsten verwoest zijn. |
|
Previous Post