Dit werkbezoek staat in het teken van de opening van ons vierde tehuis in Ja-Ela.
We, onze voorzitter Sjaak de Looff en zijn vrouw, onze secretaris Tanja Uitterhoeve, ons bestuurslid Elsbeth Sanderse en Willemien Keizer, zijn vertrokken op woensdag 10 januari 2018. Helaas kan onze penningmeester Theo Schouwenaar i.v.m. ziekte niet met ons mee. (Overigens, alle reiskosten worden door onszelf betaald). Na een goede reis worden we op het vliegveld opgehaald door zuster Amatha. Wat fijn om haar weer te zien.
Elsbeth en Tanja logeren in het tehuis in Kelaniya en de anderen verblijven in een hotel in Negombo. Op de dag van aankomst hebben we het rustig aan gedaan.
|
|
|
Op vrijdag 12 januari zijn we naar ons nieuwe tehuis in Ja-Ela gegaan. Natuurlijk hebben we heel veel foto’s gezien van de vorderingen van de bouw. Maar om het tehuis in het echt te zien is toch heel iets anders.
Wat is het mooi geworden! Ook binnen ziet het er prachtig uit. Zoals in de andere tehuizen is ook hier alles betegeld, zitten er overal plafonds in en zijn er douches en toiletten. Er liggen dakpannen op het dak.
Het tehuis heeft een slaapzolder, waar 14 meisjes kunnen slapen. Er is een keuken met eetzaal. Ook hebben ze een kapel, waar ook de bibliotheek is en ruimte om te studeren.
Er zijn 3 slaapkamers voor 2 personen. Die zijn voor de zusters en deze kunnen ook gebruikt worden als er meisjes ziek zijn. Er is nog geen elektriciteit. Zuster Amatha hoopt dat dit vóór de opening opgelost zal zijn. Zolang er geen elektriciteit is, kunnen ze er ook nog niet wonen. Buiten hebben ze zelfs al planten in potten gezet en planten in de tuin. Dat ziet er mooi uit.
We zijn allemaal een beetje ontroerd. Wat fijn dat we aan dit project mee konden helpen, zodat er weer meer kinderen opgevangen kunnen worden. |
 |
We bespreken met zuster Amatha wat er nog nodig is voor het nieuwe tehuis.
Ze hebben nog geen wasmachine, koelkast, gasfornuis, televisie en allerlei andere praktische zaken zoals schoonmaakspullen, pannen en schalen. We gaan samen met zuster Amatha en een van de oudste meisjes inkopen doen. Gelukkig hebben we hier budget voor. Wat fijn om dit samen te kunnen doen. Onze voorzitter bedingt met de “chefs” van de winkels mooie kortingen. Het is per slot voor een goed doel!
Alles zal de volgende dag bezorgd worden, zodat het op de dag van de opening allemaal in orde is.
Het was een vermoeiende, maar bijzondere en fijne dag. |
|
|
 |
 |
Zaterdag hebben we een bezoek gebracht aan ons tehuis in Panumugama.
We worden hartelijk ontvangen. Wat heerlijk om de kinderen en de zusters weer te zien. Nadat we rondgekeken hebben, genieten we samen met de kinderen van een heerlijke lunch. Zuster Sarah kan heerlijk koken. Zondag om 10 uur is de opening van het tehuis. Zuster Amatha wil dat alles een verrassing is voor ons.
Spannend! Als we aankomen moeten we nog even wachten en dan mogen we samen met de bisschop door het hek. Ze hebben het mooi versierd met rood, wit en blauwe ballonnen. We worden ontvangen door de kinderen, die allemaal hun mooiste jurk hebben aangetrokken! We krijgen een mooie bloemenslinger om onze nek en een bloem in onze hand. Allereerst wordt er een vuurtje gemaakt en daar wordt een schaaltje melk op gekookt. Wanneer de melk kookt, mag de opening beginnen. Dit is een traditie van deze streek.
De bisschop hijst de vlag van Sri Lanka en onze voorzitter hijst de Nederlandse vlag. De kinderen zingen het volkslied van Sri Lanka. Mooi!
Daarna mag de bisschop het lint doorknippen en de voorzitter mag het lint doorknippen van de plaquette op de muur. We gaan met zijn allen naar binnen. Daar houdt de bisschop een praatje en hij zegent het gebouw. Onze voorzitter houdt een toespraak namens het bestuur. Zuster Amatha vertaalt het voor de kinderen en andere aanwezigen die geen Engels kunnen verstaan.
De secretaris overhandigt zuster Amatha een mooi boek over Nederland.
Samen met de bisschop bekijken we het mooie tehuis. Alle aankopen zijn bezorgd en aangesloten. Gelukkig is er nu ook elektriciteit, zodat de ventilatoren kunnen draaien. In de eetzaal krijgt iedereen rijst met verschillende curry’ s.
Ook is er een heerlijk taart. Het is echt feest!
Hierna gaan we palmen planten. Elk bestuurslid plant een palm. Met zijn drieën planten we de palm van onze penningmeester. Hopelijk gaan ze goed groeien en vrucht dragen, zodat er veel kokosnoten geoogst kunnen worden.
Heel bijzonder om deze opening mee te maken. Volgend weekend komen de kinderen. We wensen ze een mooie en gelukkige tijd toe. |
|
|
|
We brengen ook een bezoek aan ons tehuis in Katupotha. Dat is ongeveer 3 uur rijden. Maar we genieten van alles wat we onderweg zien en tegenkomen.
De kinderen zijn heel blij om ons te zien. Ze hebben mooie bloemenkransen voor ons gemaakt!
Na de thee krijgen we van de kinderen een rondleiding door het tehuis en de tuin. Het ziet er netjes uit. We bekijken ook de plaats waar de waterboring heeft plaats gevonden vorig jaar. Dit was nodig omdat er geen water meer was. De waterput is nog steeds leeg, maar door de boring hebben ze nu gelukkig toch steeds water.
Daarna willen de kinderen voor ons zingen en dansen. Wij zingen een paar Nederlandse liedjes voor ze (o.a. vader Jacob in canon!). Dat vinden ze erg leuk.
Na de heerlijke en gezellige lunch praten we nog even met de zusters. Dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Het was een hele fijne dag! |
|
|
|
|
Donderdag is alweer de laatste dag. We kopen nog wat spulletjes die we in Nederland op de zomermarkten en tijdens onze PowerPoint Presentaties kunnen verkopen.
Vandaag is zuster Amatha jarig. We vieren dit met de kinderen en zusters in Kelaniya. De moeder van zuster Amatha en haar broer met zijn gezin zijn er ook.
Het is ook ons afscheidsfeestje. De kinderen hebben verschillende dansjes ingestudeerd. Bij de laatste dans moeten wij ook mee dansen. Dat is echt dolle pret. Daarna gaan we met zijn allen eten. Er wordt ook gezongen voor zuster Amatha en wij zingen natuurlijk: “Lang zal ze leven!” en “Er is er één jarig”
Het is een heel gezellig en vrolijk afscheidsfeest.
En dan komt het moment dat we echt afscheid moeten nemen van de kinderen en de zusters………dat is elke keer toch wel een beetje emotioneel!
Maar hopelijk zien we ze volgend jaar weer terug! |
|
|
|
Previous Post
Next Post