Na een goede reis komen we ’s-morgens rond 4 uur aan in Colombo, Sri Lanka.
We mochten van Etihad 2 extra koffers gratis meenemen.
We hebben dus veel extra kleding en badhanddoeken e.d. voor de kinderen mee kunnen nemen.
We worden opgehaald door zuster Michelle met de nieuwe “Van” (busje).Na een kopje thee duiken we nog een paar uur ons bed in.
Als we wakker worden, zijn de kinderen net thuis gekomen uit school.
Ze zitten ons allemaal op te wachten in de eetzaal.
Wat een leuk, ontroerend weerzien met de kinderen.
En wat zijn ze gegroeid! |

Klik op een foto
voor vergroting |
|
Na het eten nemen de meisjes ons mee naar hun slaapkamers. Ze willen alles laten zien. Leuk! Ze slapen met zijn vieren op een kamer. Er staat een kast met 4 lades. Voor elk één. Grote hilariteit als we in de lades willen kijken!
Nadat de oudste meisjes hun huiswerk hebben gemaakt, gaan we samen buiten de planten water gegeven.
‘s Avonds willen ze graag voor ons dansen. Natuurlijk moeten wij ook meedansen.Dolle pret! |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Na een goede nachtrust, hebben we, na het ontbijt, met de kinderen die niet naar school zijn, zuster Michelle en zuster Serafie langs de rivier gewandeld. We zien het grote gat dat in de dijk is geslagen door het water, bij de overstromingen afgelopen mei. Het is nu helemaal opgevuld met stenen.
Als de meisjes uit school komen gaan ze snel hun uniform (witte jurk, sokken en schoenen) uitdoen en lekker douchen.
Daarna is het tijd voor de lunch. Ze krijgen een bord rijst met dhal (linzen, kokosmelk en kruiden), boontjes en kip-curry. Na het eten zijn er heerlijke kleine bananen en mango’s.
Fijn om te zien dat er zo goed gezorgd wordt voor de kinderen.
Wij moeten wel even een beetje wennen aan het pittige eten. Na het eten ruimen de kinderen op en wordt de vloer geveegd. Ze hebben allemaal hun eigen taak. |
 |
|
|
Zaterdagmorgen vroeg vertrekken we naar Katupotha. We worden hier ook hartelijk verwelkomd met mooie bloemenslingers. Niet alle kinderen zijn er. Een aantal is op een muziekkamp van school. Na de thee wandelen we met de meisjes Lanka en Tharashi naar hun school. We hebben een paraplu bij ons voor de schaduw, want het is heel erg warm. Ze zijn de school aan het verbouwen. Het wordt erg mooi. De school staat in een mooi stuk natuur, en er is een groot veld waar ze kunnen spelen en sporten.
Als we terug in het tehuis komen, is de Engelse leraar gearriveerd. Tanja vraagt of hij met de kinderen een Engels briefje wil schrijven voor de kinderen van de Beatrisschool in Goes. Daar gaan we in het voorjaar een PowerPoint presentatie geven. We hebben van de kinderen van de Beatrix tekeningen en kaarten meegekregen voor de kinderen, waar ze erg blij mee zijn.

|
 |
|
|
 |
De kinderen spelen heerlijk in de tuin. Op de wippen en de schommels. Wanneer de zon laag staat worden de planten water gegeven.
Dan is er een “feestdiner”, omdat één van de meisjes: Tharashi, jarig is. Leuk om mee te maken. Nadat we voor haar gezongen hebben, krijgt ze haar cadeautjes: een nieuwe jurk en wat verzorgingsspulletjes. Wij zingen een paar Nederlandse verjaardag liedjes. Dat vinden ze heel erg leuk en grappig!
‘s Avonds wordt er gedanst en gezongen.
Vóór we gaan slapen, willen we nog even douchen……..maar het water is op! |
|
|
|
Zondag gaan we met de kinderen naar de kerk in een ander dorpje. Met de bus!
Dat is op zich al een belevenis. Het is een feestdienst i.v.m. de heilige Sint Sebastian. De dienst wordt buiten gehouden, omdat er zoveel mensen zijn. We blijven er ook lunchen, samen met alle andere mensen. We krijgen een bord rijst met curries en eten net als de andere mensen met onze handen.
Wat mooi om dit samen met de kinderen en de zusters mee te mogen maken.
‘s Middags leren we van de kinderen verschillende Singalese woordjes. Wij leren hen Nederlandse woorden. Heerlijk om samen zoveel plezier te hebben! |
 |
|
|
De volgende morgen staan we vroeg op zodat we afscheid van de meisjes kunnen nemen. De kinderen vertrekken om kwart vóór 7 naar school. De oudste meisjes gaan lopen. De jongsten worden opgehaald door een tuktuk.
Na het ontbijt gaan wij terug naar Kelaniya. |
|
’s Middags gaan we met zuster Amatha kijken naar een stuk land dat aan haar geschonken is.
Een mooi, smal, lang stuk land. Gelegen in Ja Ella. Vlakbij Colombo.
Het land ligt net buiten het dorp, naast een kerkje. Wat zou het fijn zijn als we zuster Amatha kunnen helpen om hier een nieuw tehuis te bouwen……… |
 |
|
 |
Hier ontmoeten we weer de Engelse leraar. We vragen of hij hier met de meisjes ook briefjes wil schrijven. Nu voor de kinderen van de Don Bosco school in ‘s-Heerenhoek. Daar gaan we in maart een PowerPoint Presentatie geven, omdat ze voor onze stichting geld gaan inzamelen. Fijn!
‘s Avonds hebben we weer een gezellig verjaardagsfeestje. |
|
|
We zijn ook naar de “Perahera”, een schitterende, boeddhistische processie geweest. De bisschop had kaarten voor ons geregeld. We zaten op de eerste rij, op het tempelplein. We hebben erg genoten van de muzikanten, dansers en de prachtige versierde olifanten. Wat een prachtige, kleurrijke, indrukwekkende belevenis! |
|
De volgende dag is het “Poya Day” en hebben de meisjes vrij van school. Er komen ook meisjes uit de andere tehuizen. Wat een gezellige dag! Angela, één van de oudere meisjes geeft aan de andere kinderen balletles. Leuk om te zien en wat luisteren ze goed naar haar.
Om de beurt helpen de meisjes met de voorbereidingen van het eten en met het wassen van de kleding. Ook dat moet gebeuren.
In de tuin staan Jacktrees. Bomen met grote “Jackfruit” (Nangka) vruchten. We zien hoe ze die vruchten schoonmaken en koken. Natuurlijk gaan we de vruchten zelf ook proeven.
Tijdens de lunch komt Yasanthi op bezoek. Yasanthi heeft jaren bij ons in het tehuis gewoond. Zij woont sinds kort bij haar tante en haar 2 nichten. De meisjes zijn heel blij om haar te zien.
Wanneer er een meisje terug gaan naar een familielid, dan komt zij elke maand een keer terug naar het tehuis om met zuster Amatha te praten. Zij houdt goed in de gaten of het goed gaat met haar. Of er goed voor haar gezorgd wordt en of ze naar school gaan. Dat is fijn om te weten.
De regering stimuleert heel erg dat kinderen uit tehuizen naar een familielid terug gaan. |
|
Natuurlijk bezoeken we ook het tehuis in Bopitia. Daar worden we ook heel hartelijk ontvangen door de meisjes en zuster Sara. Ze hebben een heerlijke lunch voor ons bereid. Wat worden we toch verwend. Ze vinden het erg fijn dat wij op bezoek komen en dat wij kunnen zien hoe het leven er hier aan toe gaat.
Hier wonen de oudere meisjes. Eentje studeert voor journaliste. Een ander meisje heeft net examen gedaan voor nursery- teacher (peuterspeelzaal/kleuterleidster). Het is belangrijk dat de meisjes goed opgeleid worden, zodat ze straks voor zichzelf kunnen zorgen en hopelijk een goede toekomst tegemoet gaan. De meisjes spreken een beetje Engels, zodat we leuk met ze kunnen praten. Eerst durven ze het niet zo goed, maar na een poosje komen ze helemaal los. |
 |
|
|
 |
Zaterdag mogen we mee naar een bruiloftsfeest. Eén van de leraressen die we vorige keer hebben ontmoet, gaat trouwen. ‘s Morgens om 8 uur is de kerkdienst. We gaan daarna mee met de psychologe (zij komt 1x per week met de kinderen werken) om een kopje thee. Daarna gaan we naar het feest. We krijgen een warm welkom, ze vinden het erg leuk dat wij er zijn. Wat een belevenis om dit mee te mogen maken. |
|
|
Als we terug zijn in het tehuis moeten we naar onze kamer………ze zijn alles in gereedheid aan brengen voor ons afscheidsfeestje! Wij gaan snel even naar de winkel om limonade en chips te kopen.
Als de meisjes en zusters klaar zijn met de voorbereidingen, worden we opgehaald en we krijgen een prachtige bloem. Ze hebben de Nederlandse vlag opgehangen en alles is versierd met rode, witte en blauwe ballonnen. Het ziet er zo feestelijk uit! Wij mogen eerst de kaarsen aansteken en dan begint het feest. Ze laten ons mooie dansen zien en ze hebben prachtige kleren aan. Ontroerend om te zien hoe ze er van genieten. Wij genieten er ook heel erg van!
Maar worden ook wat weemoedig….. ons bezoek zit er bijna op….. |
|
Zondag heeft de broer van zuster Amatha een bus geregeld en gaan we met alle kinderen naar Kandy. We gaan de prachtige tempel “Dalada Maligawa”, oftewel de Tempel van de Tand, bezoeken. Het is ongeveer 110 km, maar we doen er bijna 5 uur over. De wegen en het verkeer zijn in Sri Lanka niet te vergelijken met dat van Nederland.
De kinderen kijken hun ogen uit in de tempel, er is zoveel te zien. Daarna rijden we naar de mooie botanische tuinen, een heel groot park met prachtige bloemen, bomen en struiken. We zitten met zijn allen gezellig op het gras te picknicken.
We wandelen natuurlijk ook nog even door het park.
Wat een heerlijke laatste dag samen met de kinderen!
Terug in het tehuis duiken we allemaal, moe maar voldaan, ons bed in. |
|
|
We hebben onze drie tehuizen bezocht en bekeken. Samen met zuster Amatha hebben we besproken welk onderhoud er gepleegd moet worden en wat ze nodig hebben. O.a. een nieuw wasmachine, 4 nieuwe bedden en 2 kasten.
De tuinen worden goed verzorgd door de kinderen en de zusters. Er is iemand die regelmatig het gras komt maaien. Na de overstromingen zijn er in Kelaniya verschillende werkzaamheden uitgevoerd. Nu gaan ze de muren nog verven, maar die moeten eerst goed drogen.We hebben veel met de zusters gesproken.
We zijn echt heel blij dat ze zo lief zijn voor de kinderen en zo goed voor ze zorgen. Er heerst in alle drie de tehuizen een hele fijne, vrolijke sfeer.
Het is ook mooi om te zien hoe de oudste meisjes de jongsten helpen.
Heel belangrijk is ook dat er gezorgd wordt dat de kinderen een goede opleiding krijgen. Er wordt gekeken en gepraat met de meisjes over wat ze graag zouden willen en wat ze zelf al kunnen. Het streven is om ervoor te zorgen dat ze allemaal een diploma behalen.
We hebben 2 weken echt meegedraaid met de kinderen en de zusters.
Even “geproefd” hoe het in hun leventje toegaat. Heel erg bijzonder!
We zijn heel blij en dankbaar dat we dit hebben kunnen en mogen doen! |
|

Hopelijk kunnen we dit werk, met uw hulp, nog heel lang doen! |
|
U KUNT AL DONATEUR WORDEN VOOR € 5 PER MAAND. |
“WIE EEN KIND REDT,
REDT DE WERELD”
Daarom een vriendelijk verzoek
wilt u ons blijven steunen.
Al uw giften zijn fiscaal
aftrekbaar, omdat wij een
ANBI aangemerkte stichting
zijn.
Wij kennen geen strijkstok
en elke ontvangen euro
komt op het bordje van onze
weeskinderen terecht. |
 |
|
|